"EVEN OP DE REM, stilstaan bij jezelf en met een nieuwe blik naar jezelf kijken. Ik heb gemerkt hoe waardevol het is om goed voor mijzelf te zorgen. Ook heb ik handvatten gekregen om in het dagelijkse leven op momenten een stapje terug te doen. De zelfzorg retraite is een aanrader voor vrouwen die echt willen kijken naar zichzelf”.
Marlies
"Het was heerlijk mindful ontspannen, samen met andere vrouwen , onder bezielde begeleiding!”
Marlie
“Ik heb zó genoten van het zelfzorg weekend! Het gevarieerde programma, de extraatjes er om heen, het niks ‘moeten’, het zálige en super gezonde eten, de luxe locatie, waardoor ik me lekker kon ontspannen. Alles in het teken van bewustwording! Ik eet nu plantaardig en voel me er beter door. Allerlei inzichten ben ik meteen gaan toepassen in de praktijk, zoals meer rust nemen. Ook op mijn werk als begeleidster in de gehandicaptenzorg. Meteen resultaat! Problemen los ik nu op zoals het bij míj past, zoals met clownen. Ik heb daardoor veel meer contact met de bewoners. En Tineke is een echte vakvrouw: duidelijk, lief en aandacht voor iedereen. Bedankt voor het ontspannende weekend!"
Liefs, Sriti
"Heel fijn, ontspannen, bijzonder, dit weekend! Ik waardeerde o.a.de ruimte om, binnen het goed opgebouwde en afwisselende programma, eigen keuzes te maken. Zo ging ik een keer hardlopen in plaats van in stilte wandelen. De yoga lessen waren heel fijn. Maartje past ze ook aan aan wie er meedoet. De reiki sessie erg vond ik echt bijzonder. En Tineke leidt het geheel op een prettige manier: alles mag gebeuren maar ze blijft in charge van het programma. Ze staat open voor dat wat is en blijft krachtig bij zichzelf, dat bewonder ik in haar. Ze heeft veel kennis van zaken, is intuïtief en betrokken”.
“Ik vond het een geweldig weekend, waarin ik ook echt aan mezelf heb gewerkt waar ik nog elke dag mee bezig ben. Een prachtige locatie, de natuur en de luxe gebouwen. De dagindeling was ook goed, alles easy. Tineke is een super goede leider, organisator en een geweldige vrouw. De yoga ‘s morgens van Maartje vond ik heerlijk, beweging of sport past ook bij mij.En het plantaardig eten was een openbaring. Geweldig Maartje wat heb jij een kwaliteiten. Ik hoop jullie nog vaak te ontmoeten!”
Jozé
"Wat een heerlijkheid om ECHT alle “basale zorg”(boodschappen, koken, schoonmaken, dagindeling) uit handen te kunnen geven. Je wordt meegenomen zover je zelf wilt, kan uitrusten en genieten van een heerlijk verblijf, zalig eten, goede bedden in een knusse kamer. In de mijmeringen tussendoor en meegegeven vragen en ontdekkingen in de sessies voel ik ruimte voor zorg voor mijzelf op een dieper niveau. Tineke en Maartje voeren hoge kwaliteit in alles door. Verwennerij met toegevoegde levenswaarde."
Vera
Een greep uit de reacties van de 8 deelnemers aan de ZELFZORG RETRAITE onlangs (19-22 maart)
Denk je: dat wil ik ook?
Je kunt je nu aanmelden voor de volgende zelfzorg zomer retraite, 9-12 juli!
Op dezelfde, prachtige locatie ‘de Oude Broederij' in Afferden, omringd met royale tuinen en gezellige zitjes, vol privacy. Inclusief een infra rood sauna en kampvuur!!
Het valt niet mee om mild te blijven, nu de wereld om ons heen snel verandert en we ons steeds opnieuw, moeten verhouden tot wat is. Mogelijk maak je je zorgen en voel je je bij tijd en wijlen boos, angstig of verdrietig. Of ervaar je onmacht en mis je soms grond onder je voeten. Ook kan het zijn dat piekergedachten veel ruimte innemen en herken je een patroon van terugtrekken, je isoleren en niet meer 'meedoen'. 
Wees mild
Afgelopen donderdagavond 19.30 uur. Ik verlaat mijn warme huis om naar het koude zwembad te rijden, 10 km verderop. Moet eerst de autoruiten schoonkrabben; het vriest. Oh wat doe ik mezelf aan; vrijwillig mijn knus plekje op de bank verruilen voor koud zwemwater? En toch: ik wéet dat ik straks voldaan thuis onder de warme douche sta (douchen in het zwembad mag niet meer).
De badjuf bij de balie kijkt me vreemd aan. Wat is er? Ik heb toch keurig mijn ’banen zwem uurtje’ online gereserveerd?? Blijkt dat ik op de verkeerde knop heb gedrukt: vrij zwemmen is pas anderhalf uur later. Nu is er dames trimzwemmen, slechts voor geoefende zwemmers. Ondertussen vormt zich een rij gezellig pratende vrouwen achter mij. De trimzwemsters. Als ik beteuterd hardop concludeer dat ik dan de reis helaas voor niets heb gemaakt, kijkt de badjuf me over haar bril meewarig aan en zegt: nou vooruit, zwem dan voor deze keer maar met de trimmers mee. Ik voel me blij, maar tegelijk ook opgelaten: ik kan geen krauwel of vlinderslag en zwem niet op prestatie (gelukkig jaren geleden losgelaten; dat moeten en presteren tijdens sport).
Maar de zwemdames begroeten me vrolijk aan de rand van het bad, als zijnde een nieuw lid van hun club. Wat ongemakkelijk leg ik uit hoe ik vandaag in hun groep verzeild ben geraakt. En vraag ook hun toestemming om wat baantjes te mogen trekken in eigen tempo. Waarop ze binnen een paar seconden regelen dat ik de middelste baan helemaal voor mijzelf krijg en zij links en echts naast me voorbij zoefen. Zelden heb ik me zó welkom gevoeld. Onvoorwaardelijk.
Het raakt me en ik voel emotie opkomen. Ik, vandaag de ‘kluns van het stel’, voel me gezien, geaccepteerd en vooral ook geborgen, te midden van 12 onbekende vrouwen. Op een gewone donderdagavond, waarop ik normaliter nooit zwem.
Donderdag?? Trimzwemmen?? Opeens ontvouwt zich een oude herinnering. Mijn moeder ging vroeger járenlang trimzwemmen, elke donderdagavond, met een groepje vriendinnen. In dit zelfde oude zwembad, dat komend jaar gesloopt wordt. Ik ergerde me destijds als ze daar enthousiast over sprak. Had een intern oordeel over haar zwemprestaties “och jullie oudjes, zo hard trimmen zal het echt niet zijn’.
Nu besef ik dat die trimgroep, 45 jaar later, nog steeds bestaat. En voel ik mijn moeder ineens heel dichtbij. Ze kijkt liefdevol en bemoedigend. Geruststellend ook, ipv het oordeel en de ‘niet-goed genoeg boodschap ‘, die ik zo vaak ervaren heb. En het was goed. Het was zelfs heel fijn! Eindelijk kon ik het toelaten, haar liefde voor mij. Mijn tranen vermengen zich met het water wanneer ik mijn hart voel open gaan. Voor mijn liefdevolle, vaak machteloze moeder. Die mij destijds niet begreep en wiens onvoorwaardelijkheid ik zo miste.
Maar nu, 6 jaar na haar dood, geeft ze mij alsnog de geborgenheid die ik als kind zocht. Ten midden van deze zwemsters, symbool voor de veilige moederschoot.
Ik kom thuis. Bij mezelf én bij mijn moeder.
Tineke
